به گزارش “ورزش سه”، خوان کارلوس گاریدو برای چهارمین بازی هم در لیگ نخبگان نتوانست طعم برد را بچشد و نمایش شاگردان او این‌بار برابر الغرافه هم از حیث برتری به شکلی نبود که به بخش آماری تکیه کنند. آنها چهار بازی سخت پیش‌رو دارند و شانس چندان به سود آنها نیست. عملکرد نفرات پرسپولیس […]
به گزارش “ورزش سه”، خوان کارلوس گاریدو برای چهارمین بازی هم در لیگ نخبگان نتوانست طعم برد را بچشد و نمایش شاگردان او این‌بار برابر الغرافه هم از حیث برتری به شکلی نبود که به بخش آماری تکیه کنند. آنها چهار بازی سخت پیش‌رو دارند و شانس چندان به سود آنها نیست. عملکرد نفرات پرسپولیس در بازی شب گذشته را به این شکل با هم مرور کنیم.
الکسیس باز نتونست کلین‌شیت کنه و یه حسرت بزرگ آسیایی هنوز باهاشه. اما باز کی می‌تونه بگه بد گلری میکنه وقتی تو همین بازی هم چند تا موقعیت خوب حریف را گرفت. شاید من اشتباه می‌کنم اما این همه گل خوردن روی شوت هم زیاد واسه گلر منطقی نیست. ولی باز هم می‌شه گفت الکسیس جزء خوبای پرسپولیس بود مثل بازی‌های قبلی.
مرتضی یه بار سرشو گذاشت جلو توپ و دروازه رو نجات داد و البته چند تا واکنش دفاعی دیگه هم داشت تا مربع خطرناک الغرافه علی‌رغم ایجاد موقعیت نتونه کار خاصی کنه. گئورگی هم مثل همیشه بود و البته اینکه روی صحنه گل خیلی زود از جریان بازی خارج شد ازش عجیب بود.
فرشاد بعد از برگشت سریع از مصدومیت باز تو سمت راست کار کرد. این‌بار اما خبری از ارسال‌ها نبود ولی دو بار موقعیت گلزنی از مدافع راست و یه بدشانسی و واکنش دیدنی گلر حریف و در نهایت یه گل. تو سمت راست جای فرشاد فعلا خوبه و خودش هم سرش درد نمی‌کنه بره رقابت کنه واسه دفاع وسط و کلی حاشیه و هجمه علیهش شکل بگیره.
میلاد وقتی اومد گفت منو با این لقب صدام کنید. اما آتیش پاره نیست هنوز. مشخص هم نیست کی قراره باشه. نفوذهاش خطرناک اما در لحظه آخر به نتیجه نمی‌رسه و با ارسال‌های کوتاه یا دست دست کردن‌هاش فعلا به اون چیزی که مدنظر هواداراست نزدیک نشده. آتیش پاره شو خب.
سروش بین بد و خوب هی نوسان داره. یعنی تو جریان بازی بعضی اوقات یه حرکاتی میکنه که می‌گی دمش گرم و یه وقتایی هم اشتباهاتی داره که کلا نبض تیم رو می‌گیره که ازش بعیده. هنوز نون تکنیک و مهارت روی توپش رو می‌خوره و البته باید خیلی بیشتر از اینا کار کنه. گاریدو کلی بازیکن تو اون پست روی نیمکت داره و قطعا سخت‌ترین پست واسه بازی کردن و بازی گرفتنه.
نه میلاد تونست از شوک فوت باباش خارج شه و نمایش خوبی داشته باشه و نه مسعود با حضورش آرامش رو به خط هافبک آورد. این پست نیمه گمشده داره و قلق خاص خودش که باید ببینیم تو زوج‌سازی و تغییرات پیاپی گاریدو خلاصه کی می‌تونه شرایط رو خوب کنه؟
علی به عنوان مهاجم هدف هنوز اونطور که باید تغذیه نمی‌شه و بیشتر مجبوره بیاد بیرون باکس و دنبال توپ باشه. دو بار شادی گل داشت تو این بازی که هر دو بار هم طلسم شد و با پرچم آفساید ناکام موند. ولی وقتی عنوان برترین گلزن تاریخ پرسپولیس تو آسیا رو داری، زدن یه گل چیز خیلی کمیه، چهار تا بازی مونده و الان وقتشه که نشون بدی کت تن کیه.
اورونوف قرار بود با برگشتنش مشکل پرسپولیس رو حل کنه اما دیگه واقعا خیلی واسه خودش بازی میکنه و می‌تونست بیشتر پاس بده. شما حرکات الدوساری رو تو بازی با الهلال ببین. عزیزم حرکت ترکیبی هم چیز بدی نیست و درد هم نداره، امتحانش کن.
آقای لوکاس دیگه چقد وقت می‌خوای تا هماهنگ شی. هماهنگی که دیگه به ابعاد دروازه و دقت ضربه ربطی نداره. اگه پرسپولیس می‌خواست وقت بده که همون شیر تاشکند (تمیروف) رو نگه می‌داشت یا بنده خدا ابوالفضل بابایی رو وقت می‌داد بهش. راستی می‌دونید ابوالفضل بابایی کجاس؟ ژوائو جان لطفا بکن تو گل و نمی‌خوایم بگیم بازیکن باکیفیتی هستی اما به وقتش گل هم می‌زنی، بسه دیگه. مردم نشستند و می‌خوان شادی گلت رو ببینن!
کاپیتان دوم و سوم پرسپولیس مثل همیشه بودن. تو خدمت تیم و با حرکات ریز فانتزی به دنبال راهی به دروازه. وحید اما یه خرده خسته‌تر از قبل و شاید به‌خاطر شرایط سنی. اما بهتر از ایشون هم مگه داریم؟ یه پاس گل هم داد و کارش رو این شکلی تموم کرد. راستی یاسین کلا فراموش شد؟
فرشاد اومد جای اورونوف تا اون سمت از این حالت در بیاد. اما نه سانتر خوبی تونست داشته باشه و یه موقعیت خوب هم روی ارسال عالیشاه با ضربه سر از دستش در رفت. همه از فرشاد انتظار بیشتری دارن، خودش چی؟
عیسی نتونست منجی سرخ‌ها بشه. کلا یه اخلاق خاصی داره، بره رو نیمکت کارش تمومه. بازیکنیه که باید بهش هی انرژی بدی و بذاریش فیکس. یه شوت زد که گلر مثل هلو گرفت و احتمالا باز بره رو نیمکت و شاید هم خیلی زود شماره ۱۰ رو در بیاره با این شرایط. ایوب هم که کلا یه خط در میون مصدومه و انشاالله که بعد از این بازی حالش خوب باشه و بازی بعدی حضور داشته باشه.
داشت یادم می‌رفت؛ مستر گاریدو و چهار بازی آسیایی و بدون برد و کلا ۱۲ بازی رسمی با پرسپولیس و چندین و چند تا ترکیب. بابا پرسپولیس ژنش همینه و هجومی.
موقعیت شکل می‌گیره به خودی خود. به خودت بیا مستر و سرمایه‌سوزی نکن. کلی انتقاد هست اما چهار بازی دیگه تو آسیا مونده و همچنان منتظر می‌مونیم، اما این تیم مشکل داره و کاملا مشخصه! بردن اینقد واسش نباید سخت باشه.
